Emek verilmiş ,güzel anılar paylaşılmış bir dostluğun böyle bembeyaz yeni yıkanmış ve ütülenmiş bir nevresim gibi kokusu var ..huzur veriyor insana..
Bu uzun süredir görmediğim bir dostumla güzel günlerimizden bahsederken kalplerimizin temizliği,merhametimiz ve çılgınca attığımız kahkahalarımızı tekrar anarken burnuma gelen kokudur.Artık dostluğun kokusu bulunmuştur.
Üniversite insana evet akademik bir değer katıyor ama insan ilişkileri, hayatı öğrenme ,yenilecek ilk kazık temelleri de burada atılıyor.Hayatının ilk evet bu kesinlikle benim aşkım dediğinle de burada karşılaşıyorsun senin ciğer problemin varmış dediğinle de ..Bazıları sonunu evliliğe götürüyor ki ben onları bu konuda ayakta alkışlarım.Bazıları ilk kalp kırıklığında ne yapacağını bilemeden savruluyor tabii..Hangimiz savrulmadık sanki☺️
Biz işte böyle kızlı erkekli sohbet etmekle kalmayıp aynı yurtta kaldığımızda yirmi bölümlük bir gençlik dizisi tadında yaşayabildik serüvenimizi.
Bölümlerimiz farklı, kültürlerimiz farklı, yurdun her toprağından, dokusundan on sekiz yaşlarında çiçeği burnunda gençlerdik biz.Her gün aynı sofrada bir ekmeği ,bazen dertleri bazen de kahkahaları bölüştük..
İlk çaresizliğimi, ilk savunmasız kalışımı ilk sarhoş olmayı onlarla yaşadım.
Aşklarımız, hayal kırıklıklarımız, ailemizden uzak bu yalnız kalışlarımızda biri kardeş oldu biri abi bana..Orada kendinize her şeyi bulabilirdiniz..
Bir anne gelirdi kekler börekler hepimize anne olurdu.Aileler giderken bizi birbirimize emanet ederdi ve gözleri asla arkada kalmazdı.
En önemlisi bu değil mi?Kızlı erkekli birbirimize emanet edildiğimiz dönem ;yıl 2005.. 2021 yılındayız çocuğu akrabana bırakmaktan korktuğun bir zamana evrildik.Bir ülkenin gerilemesini buradan bile takip edebilirsiniz.
Her alanda geri adımlar atıyoruz.Bir ölüm haberinde bile kız ve erkek kelimelerini yan yana getirerek suçları örtbas etmeye,tertemiz çocukların kalbine nifak tohumları ekmeye çalışıyoruz.Ne yazık sorumluluk almaktan kaçıp gidenleri yermek toplumda alışıldık hareketler olmaya çoktan başladı..
Bir defa olan olmuş diye işaret gösterilmekten kurtarılmaya çalışılan kurumlarda oldu ,doğalgaz kaçağı demeyelim de gençler kızlı erkekli içmişlere de geldi konu..
Konular zaten hep asıl amacın dışında başka yerlere gele gele ,içimiz acırken sorumlular değil de mağdurlar yerile yerile bugünlere geldik..
Nasıl bu hale geldik, bir nebze olsun insanlık adına nasıl gelişme gösteremedik olayların üzerinden tek tek geçtiğimizde yerine oturan taşlar var ama bu taşlarla uğraşacak insanlar ne yazık ki fazlasıyla kendi derdinde.
Kalan üç beş sağlar bırakın konuşmayı çığlıklar atsa nafile.. Birbirimizi ağırlamaya devam mı ederiz düzene yenik düşmeden ses mi oluruz onu elbet zaman gösterir.
Bize düşen dostluğun kıyısından köşesinden kendimize bir yer edinmek ,edindiğimiz yerden hayata seslenmeye devam etmek🙋🏼♀️🙋🏼
Kardeşlerime…